1. Sachter geiht hüüt de Wind, dor in'n Stall liggt dat Kind. Vadder un Moder sün arm, dat sick de Herrgott erbarm! 2. Küll un Düüste sün stark Licht un Leev Gott sien Wark. Acht op dat Kind sienen Mund. Liek doch, sien Oogen so rund! 3. Oog un Mund lacht uns to, Freid strahlt op, makt uns froh. Gott a een Kind, Minschengliek, he is arm, uns mokt he riek. 4. Leev un Licht, dien Begehr,nu ward Freeden op Eer.Ach, de dat höpen sün veel,Leewensmood ward und to deel.